Je grenzen stellen zonder je schuldig te voelen, het kan, mag, moet! 😉💚
Het niet stellen van je grenzen, is vaak een oud patroon. (En ja…vaak onbewust…)
Bijv. Als kind, wist je dat je positief bevestigd werd door je bordje mooi leeg te eten. Dus...ondanks je genoeg had, at je je bordje leeg. Je ontkende je lichamelijke signalen en ging over je grenzen, uit liefde voor je ouders en uit angst deze te verliezen. Als kind had je hierin geen keuze. En dit hoeft ook zeker niet problematisch te zijn.
Maar dat wordt het wel wanneer je dit soort gedrag blijft stellen als volwassene.
M.a.w. dat je lichamelijke signalen, je eigen grenzen blijft negeren uit angst om mensen te ontgoochelen, te kwetsen, te verliezen...
❗Je gedrag wordt dan geleid door angst en niet door je eigen behoeften. Dit zorgt ervoor dat je de verbinding met je lichaam en behoeften verliest.
💡Je kan als volwassene andere keuzes maken en je negatieve patronen doorbreken!
Hoe?
Door opnieuw verbinding te maken met je behoeften en door te gaan luisteren naar je lichaam.
🧘♀️Merk de signalen van je lichaam op. Kom zo te weten wat er wel of niet werkt voor jou en probeer daarnaar te handelen.
❓Ga eens na of jij in contact staat met je grenzen en onthoud deze boodschap:
’Het is ok om mijn grenzen te stellen zonder mij hier slecht bij te voelen’ 💚